Je bent op reis of niet, dus de wekker maakte ons weer op tijd wakker vandaag. Er staan weer een groot aantal te overbruggen kilometers op het programma. En natuurlijk is het niet enkel rijden, maar willen we ook nog wat zien. Want je bent op reis of niet. Het is geen vakantie.
De eerste stop bracht ons vandaag bij de Gilman Tunnels. We hebben bij het plannen getwijfeld of we deze stop wel op zouden nemen in het programma. Maar we konden bij de tunnels een kleine twee kilometer wandelen, dus heeft hij de planning toch gehaald. Het was een bijzonder gezicht een aantal tunnels achter elkaar in immense bergen. Jammer genoeg konden we geen bovenaanzicht krijgen, omdat er geen pad omhoog liep. Dan maar een stuk op en neer door de tunnels en de nodige foto’s maken. De grootse reisafstand voor vandaag zat er bij de eerste stop al op. Na een uur rijden hadden we al 120 van de eerste 247 kilometers overbrugd, dus dat schoot goed op.
De tweede stop van vandaag zou ons naar Paliza Goblin Colony brengen. We zouden hier grote geërodeerde vulkanische zuilen met veel gaten kunnen zien, die, als ze goed bekeken worden, op griezelige gezichten kunnen lijken. Voor zo’n stukje natuurschoon zijn we altijd in. Maar toen we aan de wandeling begonnen, hadden we nu niet het idee dat we ze ook zouden gaan zien. We liepen door een mooi bosgebied, waar je eerder een beer tegen zou kunnen komen dan goblins. Maar ons doorzettingsvermogen werd beloond. Na een stevige wandeling bergopwaarts, stonden ze daar uit het niets. Het was in verhouding maar een klein gebied waar ze stonden, maar niet minder mooi en verrassend.
We rijden tevreden weer een stuk verder en lunchen in de auto. Zo hebben we meer tijd over om straks nog even een wasje te draaien in het hotel. De laatste stop van vandaag zou ons petrogliefen laten zijn in Petroglyph National Monument. Het bezoekerscentrum is tot 16:30 uur open dus we waren nog ruim op tijd om even een speldje te scoren om aan de collectie toe te voegen. Het is een bezoekerscentrum dat totaal anders is dan we van de nationale parken en monumenten gewend zijn. Er is een klein hokje waar een ranger keurig uitlegt wat er in het park te zien is. We kunnen kiezen uit drie verschillende rondwandelingen van verschillende lengte. Degene die eigenlijk op de planning stond, is het toch niet geworden. Om daar de pertrogliefen te kunnen zien, was het raadzaam om een verrekijker bij de hand te hebben. En aangezien we toch al niet snel de tekeningen ontdekken, hebben we maar voor de populairste wandeling gekozen waar we ruim 400 pertrogliefen zouden kunnen zien. Met een lengte van een kleine 3,5 kilometer ook prima te doen. We zien er op de route inderdaad best veel. Maar ze kunnen toch zeker niet tippen aan degene welke we eerder in Dinosaur NM hebben gezien. In Dinosaur NM hebben we geleerd dat de mensen in die tijd gelukkig waren als ze alles op orde hadden en tijd over hadden om zichzelf creatief te uitten, onder andere in het maken van muurschilderingen. Nou aan de hoeveelheid in dit park te zien, woonden hier de gelukkigste mensen op aarde. Toen was geluk nog heel gewoon…
mooi hoor