Omdat we weer een behoorlijke afstand moesten afleggen vandaag, ging zoals te doen gebruikelijk de wekker in alle vroegte. We waren snel ingepakt voor ons doen en we konden al voor 7:00 uur aanschuiven voor het ontbijt. Eigenlijk was het pas vanaf zeven uur, maar we zagen brood liggen dus gingen we alvast zitten. De medewerkster aan de balie nam niet de moeite om ons gedag te zeggen dus zijn we gewoon voor onszelf begonnen. We kwamen er achter dat we niet zo fanatiek op hadden hoeven staan, want we winnen vandaag weer een uur. Dat is weer een meevaller. 25 uur in een dag, die we nuttig kunnen besteden. Dat is altijd welkom, zeker met de stopjes die vandaag op het programma staan.
Als eerste stoppen we bij Lowell Ghost town. Eigenlijk is town wel een heel groot woord. Het geheel beslaat maar één straat, maar is daarom niet minder leuk. Oude gebouwen met oude reclames en oude auto’s ervoor. Hoe fotogeniek wil je het hebben. We vermaken ons prima en het werd ook nog eens een bijzondere stop. De Virtual die hier ligt wordt onze 20.000e gevonden cache. Hier hebben we 18 jaar over gedaan om deze mijlpaal te bereiken. Toch wel bijzonder te noemen.
Voldaan gaan we verder op weg naar de volgende stop. Tombstone, een oud western stadje. Het is echter zo commercieel dat we gisteren bij het hotel al een folder hebben zien liggen. En toen was de afstand tot Tombstone nog zo’n slordige 300 kilometer. Ik zie niet snel in Maastricht een folder liggen van de Martinitoren. Maar het moet gezegd, in Nederland rij je tal van bezienswaardigheden voorbij voordat je bij de Martinitoren bent en de tijd die je erover doet om de afstand te overbruggen is ook vele malen langer. Maar juist omdat het zo toeristisch is, zijn we er al diverse keren in de loop van de jaren aan voorbij gereden. Nu waren we er zo dicht bij dat we toch gestopt zijn. En ja, het is super toeristisch. Voor de gunshow te mogen zien, moet fors betaald worden en ook een ritje in de paardentram gaat voor de hoofdprijs. Maar als je hier doorheen kijkt is het toch alleraardigst. Bij de meest belangrijke gebouwen zijn bordjes geplaatst met hierop de geschiedenis van het stadje. Zo leerden we dat je hier allerminst veilig was vroeger gezien de vele pistoolgevechten die er plaatsgevonden hebben op straat en in de saloons. We leren precies wie wanneer, op welke dag en in welk jaar overhoop geschoten werd. Ik heb er wel iets mee. Na een uurtje rondgewandeld te hebben, komen we erachter dat de planning voor vandaag er al bijna op zit. Alleen een korte stop voor een cache, op een overigens uitermate leuk plekje waar je anders niet zou komen na, zit de planning er al op. En het is nog zo vroeg, we moeten zelfs nog aan een late lunch. Gelukkig is internet onze vriend en op all trails zoeken we een korte wandeling in de buurt op.
Zo gezegd zo gedaan. Na de lunch beginnen we aan de korte wandeling. Deze is niet zo spectaculair maar we hebben toch fijn gewandeld. Door naar het hotel in Sierra Vista om in te checken. Voor het eten hebben we zelfs nog tijd over om een ronde van 4,5 kilometer door Sierra Vista te wandelen via een aantal caches. Toch handig, 25 uur in één dag.
Wat een kilometers wandelen pffffffff.