Een wandeling die al enkele jaren hoog op ons verlanglijstje staat is de wandeling naar Blue Lakes op Mount Sneffels. De route van dit jaar is voor een deel rondom deze wandeling gepland. Begin juli lazen we dat deze route afgesloten was. Waarschijnlijk tot eind september. Maar misschien nog wel langer. Dit in verband met wegwerkzaamheden aan de toegangsweg, en aan de parkeerplaats van waarvandaan de wandeling begint. Eigenlijk waren we er meteen van overtuigd dat het ‘misschien nog wel langer’ zou worden. Maar ja. Er is altijd die ‘waarschijnlijk’. Wat te doen. De hele route omgooien, of ervan uitgaan dat we gewoon naar de Blue Lakes zouden kunnen lopen en voor de zekerheid maar een alternatieve route uitstippelen? We kozen voor de optie die het minste werk was. Dus een alternatieve route erbij. Het alternatief werd de Ouray Perimeter Trail.
Eergisteren hebben we voor het laatst gekeken wat de status van de Blue Lakes Trail was. Het ‘misschien nog wel langer’ blijkt nu tot minstens december te duren. De keuze was dus gemakkelijk en het wordt ‘Het alternatief’.
Een wandeling van iets meer dan 9 kilometer (zonder de omwegen voor de geocaches onderweg), maar wel met 457 meters bergop. Een gemiddeld stijgingspercentage dus van 19%. Dat is op zijn minst behoorlijk pittig te noemen. Omdat Ouray een behoorlijk toeristisch dorpje te noemen is, besloten we om bijtijds op pad te gaan. We gaan op weg naar de parkeerplaats en dan gebeurt er iets dat niet heel vaak gebeurt als we op reis zijn. Ik heb de parkeerplaats niet goed ‘gepind’ op de kaart.
Als we de routes thuis uitstippelen, wordt alles met behulp van topografische kaarten en google maps uitgestippeld. Meestal lukt het me om de ‘pinnetjes’ op de kaart met een afwijking van maximaal 2 meter te plaatsen. Maar de parkeerplaats voor deze ochtend is geeneens in de buurt van waar de navigatie ons heen brengt. Gelukkig is er niets mis met onze ogen en verstand, en we vinden al snel de parkeerplaats waarvandaan de wandeling begint. Om half negen beginnen we aan de wandeling. Langs de Hot Spings en een trailerpark. Op het trailerpark zien we een oude Studebacker Champ uit 1961 staan. Hierna gaat het eigenlijk al meteen omhoog. Het pad is smal, maar behoorlijk goed begaanbaar. Het is allemaal behoorlijk pittig en we dienen regelmatig op adem te komen. Dat is ook niet heel gek, want we lopen op ongeveer 2500 meter hoogte. En dan een behoorlijk stijgingspercentage. Maar dat is allemaal een goed excuus om een paar foto’s te maken.
We lopen en we genieten volop. De wandeling is meer dan de moeite waard. De snelheid is niet hoog, maar we hebben de hele dag. Iets voor de klok van 13:00 uur komen we een bankje tegen. We genieten er van onze lunch. Het laatste stuk van de wandeling brengt ons langs de Cascade Falls. Op de foto’s niet zo heel bijzonder. In het echt zeker wel. Het laatste stuk van de wandeling is misschien nog wel het zwaarste van de hele ronde. Het pad is soms maar een goede 30 centimeter breed, en bestaat hoofdzakelijk uit losse stenen. Maar na vijfeneenhalf uur wandelen zijn we weer terug bij de auto.
We besluiten om naar het stadje te gaan. Onze auto staat een stukje buiten Ouray geparkeerd, maar we gaan toch maar gewoon lopen. In het stadje vinden we een terrasje en we genieten daar van een Latte. Als we weer terug bij de auto zijn, hebben we toch een goede 17 kilometer gewandeld. Al met al was het alternatief meer dan de moeite waard.
Mooi hoor