Het is lang geleden dat we in het voorjaar een weekje op vakantie zijn geweest. Alhoewel echt voorjaar is het niet te noemen. Het is immers bijna mei. Begin dit jaar bedachten we dat we deze traditie wel weer eens nieuw leven in konden blazen. Het een en ander bekeken en uiteindelijk viel de keuze op een stedentrip naar Londen. Iets heel anders dan Corfu of Malta maar zeker leuk. Marieke is al twee keer in deze stad geweest (de laatste keer begin van deze eeuw) en ik 1 keer (al was dat maar 1 dag). Genoeg dus voor ons beiden om te zien. We gaan op zoek naar tickets. Het oorspronkelijke plan was om met de trein te gaan, maar treinkaartjes waren een stuk duurder dan vliegtickets, dus toch maar voor vliegtickets gekozen. We zitten natuurlijk wel in de luxe positie dat we maar 10 minuutjes van het vliegveld vandaan wonen, dus dat is ook wel gemakkelijk. De vluchttijden zijn ook nog eens ideaal. In de ochtend vliegen we heen, en in de avond vliegen we terug. Meteen kopen we de kaartjes voor de bus om van het vliegveld naar het hotel te komen. Het hotel ligt aan de rand in het westen van de stad. Ongeveer 30 minuten is het met de metro van het centrum naar het metrostation bij het hotel. Daarvandaan is het nog een kwartiertje lopen naar het hotel. Prima te doen dus. Dit was ook een van de weinige betaalbare hotels die we konden vinden. Want als we één ding op voorhand al hebben ontdekt, dan is het het feit dat Londen duur is. Héél duur. Maar ach, we leven maar één keer en de kachel brandt toch wel, dus waarom zouden we het laten? We maken een kaart aan met bezienswaardigheden die we willen zien en aan de hand daarvan stippelen we wandelroutes uit. De laatste route die we uitstippelen is die van vandaag. Op ons lijstje met bezienswaardigheden staat nog 1 icoontje. Battersea Park in Chelsea. We stippelen een niet al te lange route uit, want we weten dat we niet de hele dag de tijd hebben om te wandelen. We moeten het doen met een rondje van iets meer dan 11 kilometer. Anderhalve maand geleden bedenk ik dat het bekijken van een musical op West End eigenlijk wel verplichte kost is bij een bezoek aan Londen. We kiezen de musical Wicked uit en bestellen de laatste twee beschikbare kaartjes naast elkaar. Vandaag is het dan zover. Als we zijn opgestegen, is het 45 minuten vliegen naar Stansted. Alles gaat vlot en om 10:15 zitten we in de bus naar Paddington Station. Na een uur en drie kwartier arriveren we daar. We zoeken een kaartjesautomaat en kopen een OV-kaart voor 7 dagen. Vijf minuten later zitten we in de metro en na 8 haltes mogen we uitstappen. We lopen richting het hotel en nog voor de klok van 1 zijn we daar. We kunnen de koffers al op de kamer kwijt, dus dat is ook weer een fijne meevaller. We gaan terug naar het metrostation en gaan richting Chelsea. Het weer is fantastisch vandaag. Ik kan heerlijk in een korte broek rondwandelen en genieten van al het moois dat er te zien is. Battersea Park is meer dan de moeite van een wandeling waard. We lopen via het oude woonhuis van Mick Jagger naar het restaurant dat we hebben uitgezocht. Dan is het alweer tijd om naar het Apollo Theatre te gaan om Wicked te gaan bekijken. Om half zeven gaat de zaal open. Een uurtje later begint de show. Half zeven vinden we wel een beetje aan de vroege kant, dus gaan we eerst koffie drinken op Victoria Station. De show zal een lange zit voor ons gaan worden denken we. Het begint om half acht en zal tot 22:15 duren. Tussendoor een kwartiertje pauze. De show begint, en eerlijk gezegd vind ik het niet onaardig. En dat wil toch wel iets zeggen voor iemand die alles behalve een liefhebber van musicals is. Het blijkt inderdaad een lange zit te zijn, want na iets meer dan een half uur vindt mijn rug het toch wel genoeg. En die van Marieke ook. We zitten op de achterste rij, dus we vragen of we mogen gaan staan in het gangpad. Dat is geen probleem en na de pauze genieten we verder van de show. Nu we beiden staan, vliegt de tijd voorbij. Na de show gaan we terug naar het hotel. Alletwee hebben we geen spijt van het bezoeken van de musical. De terugreis duurt nog drie kwartier. Het voordeel daarvan is wel, dat ik onderweg een verhaaltje kan tikken.
