“Hello Sir! Is this your first visit to Death Valley? No? Well, then you just know that today it’s nice and cool weather here! Just nice and cool…” Nu ben ik ervan overtuigd dat niemand thuis het met de jongeman eens zal zijn, als ik vertel dat het 39°C was vandaag. En toch heeft de jongeman helemaal gelijk. Toen we hier in 2006 voor het eerst waren, was de temperatuur 48°C. Een paar jaar later, was het iets meer dan 45°C. Dus het was in vergelijking met de vorige bezoeken inderdaad: “Just nice and cool…”
Death Valley National Park dus. Een van de warmste plekken op deze aardbol, en wij, die erom bekend staan dat we liever bij een graadje of twintig gaan wandelen, gaan deze plek voor een derde keer bezoeken. Nu moet ik zeggen, dat 39°C nog steeds gewoon ontzettend warm is, maar dit park blijft een bijzondere plek om te vertoeven.
Toen we net het park ingereden waren deze ochtend, werden er enkele coyote’s gespot. Deze hebben we tijdens onze reizen door de VS nog nimmer gezien, dus we hadden geluk. Of we dat geluk hebben te danken aan het feit dat Jack en Elly ons vergezellen? Ik weet het niet. Feit is dat we deze reis ook al een bultrug hebben gezien. Als het aan die twee ligt, dan kan ik helemaal niet wachten tot het moment dat we in Yellowstone zijn.
Als we door de bergen zijn, beginnen we aan de afdaling naar een van de laagste plaatsen op aarde. Bad Water. Onderweg stoppen we hier en daar. De eerste stop is bij de Sand Dunes. Hier zijn wij nog niet eerder geweest en we genieten volop van het fraaie plaatje dat we hier zien.
Daarna volgen het bezoekerscentrum, waar we de hierboven genoemde jongeman aan de praat raken als we aan de kassa bij het bezoekerscentrum staan, Devils Golfcourse en Bad Water. Ondanks dat het warm is, genieten we volop.
We rijden verder via Artists Drive naar de uitgang van het park. Het volgende doel is Rhyolite. Een klein spookstadje op de grens van Caliornië en Nevada. In 2006 hebben we dit spookstadje bezocht, en hebben we genoten. We hebben destijds genoten en hebben er toen ruim een uur rondgestruind zonder iemand te hebben gezien. Helaas heeft ook hier de commercie toegeslagen, en er is inmiddels een gift-shop. Er staan picknicktafels en er zijn toiletten. Vandaag vond er zelfs een heuse fotoshoot plaats. Veel is nu ge-egaliseert en wegen zijn geasfalteerd. Dit heeft veel van de charme weggenomen, maar ik denk dat Jack en Elly wel hebben kunnen proeven van een spookstadje.
De laatste stop van vandaag was bij een voormalige locatie waar destijds dames van lichte zeden aan het werk waren. Bij de ingang ligt het wrak van een vliegtuig. Het verhaal gaat dat het vliegtuig neerstortte toen hij laag overvloog om naar de dames te kijken. Of het verhaal nu waar is of niet, maakt niet zo veel uit. Het blijft een bijzonder plekje. Om met de woorden van de jongeman te spreken: “Just nice and cool…”
