Deze ochtend stonden we behoorlijk op tijd naast ons bed. Zelfs voor onze doen. Half zes gaf de klok aan. Zouden we dan toch een dagje ouder beginnen te worden en voortaan langer last van een jetlag hebben? We ontbijten op het gemak, pakken alles weer in en gaan dan toch maar naar Starved Rock SP. Iets voor achten parkeren we de auto en beginnen we aan de wandeling. Alhoewel ik er van overtuigd was dat de SP in de naam van het park staat voor State Park, blijkt dat hier niet helemaal juist te zijn. SP staat hier voor Stairs Park, oftewel trappen. We gaan continue trap op en trap af. Op zich niet zo erg, maar deze treden zijn voor onze korte beentjes eigenlijk net iets te hoog, waardoor ze doodvermoeiend zijn. Vandaag gaan we enkele canyons bekijken. Het begint al goed, want French Canyon is afgesloten voor wandelaars. Deze canyon zou het hoogtepunt van het park moeten zijn. Ach, het is zoals het is denken we, en wandelen verder naar Wildcat Canyon. Onderweg zien we verschillende Geelborstvireo’s een bad nemen. Hoewel de vogel niet bedreigd is, wordt hij toch maar weinig gezien. We lopen door naar de canyon. We genieten van deze kleine, maar zeker niet minder fraaie canyon en wandelen verder.
Zo zien we een stuk of vijf canyons tijdens deze wandeling. De ene nog fraaier dan de andere. Allemaal zijn ze te bereiken door middel van het nemen van heel veel trappen. Wat wel jammer is, is dat er in geen één van de canyons water staat. Een waterval kunnen we dus ook niet bewonderen. Daarvoor zullen we denk ik beter een keer in de lente terugkomen. We lopen een stuk langs de rivier en nemen wat te drinken als we bij het bezoekerscentrum zijn. We stappen in de auto en rijden een klein stukje naar de parkeerplaats van de volgende wandeling van vandaag. La Salle Canyon. Ook hier is er weer de ene trap na de andere. Een stuk van de route is afgesloten. Het wordt dus een op-en-neertje zoals wij dat noemen. Dit is misschien toch wel de fraaiste canyon van de dag. We gaan op een boomstronk zitten en genieten van het uitzicht. Ondertussen eten we de zelfgesmeerde boterham op. Er zijn minder leuke plekken om te lunchen.
We rijden richting het hotel. Iets minder dan 200 kilometer richting het Oosten. Onderweg stoppen we in het plaatsje Morris, waar we een korte wandeling maken en daarna een cappuccino gaan drinken. De volgende stop is in Joliet. Ook daar maken we een korte wandeling alvorens we het laatste stuk naar het hotel rijden.
