Vijf jaar geleden hebben we Yellowstone al met een bezoekje mogen vereren. Als je dat aan mensen vertelt, dan is meestal de eerste reactie, hoe was Old Faithful. Ehhhh…., die hebben we niet gezien moeten we dan zeggen. Tja, en als je die Oude Trouwe niet hebt gezien, dan heb je Yellowstone niet gezien, want dit is toch wel d? nummer ??n attractie in het park. Om het maar kort te zeggen, zonder deze geiser geen Yellowstone. Maar goed, dus eigenlijk hebben we Yellowstone nimmer bezocht voor vandaag. En dat alleen maar omdat vijf jaar geleden de regen met bakken tegelijk uit de lucht kwam vallen, zodat je in 30 seconden doorweekt zouden zijn. Destijds vonden wij die situatie een aardig goede reden om Old Faithful links te laten liggen.
Gisteren dus ook regen, en we werden bang dat Yellowstone niet aan ons gegund was. Je zou haast zeggen dat we bijna radeloos werden. maar toen we deze ochtend het ontbijt verorbert hadden (heb hier mijn reputatie ook al opgebouwd, toen ze met de glazen met fruit kwamen aandragen dacht ik nog “Vergeet me, géén fruit voor Paultje”, maar gelukkig hebben ze dat onthouden van gisteren.), was het schitterend weer, en gingen we met zijn vieren op pad. Ongeveer twee uur zou de rit naar het gebied van de geisers in beslag nemen. Een behoorlijke rit, maar ja, dat krijg je ook als je gaat rondtoeren in een gebied ter grootte van Brabant, en een maximumsnelheid van 55. Het is in elk geval iets wat we van te voren wisten. De 1e alinea in ogenschouw genomen, was het voor ons vandaag De eerste X Yellowstone.
Na een korte film, is het tijd om naar Old Faithful te gaan kijken, want ze weten op ongeveer 10 minuten, wanneer deze geiser gaat erupteren. Na een tijdje kijken begint het spektakel, en na 2? minuut is het voorbij. ‘Is dit alles?’, is eigenlijk het enigste dat ik op dat moment kan bedenken. Begrijp me niet verkeerd, het was een fraai en indrukwekkend schouwspel, maar stiekem had ik toch iets meer verwacht. Wat? Geen idee.
We vervolgen onze route, en we gaan kijken bij de volgende geiser. Deze hebben ze op circa een half uur nauwkeurig voorspeld, en ook hier waren we keurig op tijd. Helaas, drie kwartier nadat dit wonder der natuur zijn water in de lucht zou hebben moeten gooien, hebben we niets gezien. Tja, de natuur blijft de natuur. En tijd genoeg? Ik zou willen dat we het hadden, maar helaas, we weten allemaal wel beter.
Laatste stop in dit stuk park is de Ochtend Glorie Poel, niets van verwacht, werd dit stuk natuurgeweld met openvallende ogen aanschouwd. Als je dit vijvertje in een woord samengevat zou moeten worden, dan is dat eigenlijk heel eenvoudig: “Prachtig”.
We zijn nu uren verder, en we besluiten dat we de rondrit afmaken. Een rit van bijna 3 uur terug richting B&B. We hopen onderweg nog wat dieren te zien. Okee, we hebben wel iets gezien vandaag buiten een eekhoorn om, maar die ene verdwaalde buffel van vanochtend telt niet echt mee. Stilletjes hoop ik dat ik buiten een gigantisch grote kudden buffels ook een als Winnetoe verklede acteur te zien krijg, die ons het een en ander haarfijn uit kan leggen over deze gigantische dieren, maar eigenlijk wist ik al meteen dat dat wel een stille hoop zou blijven.
We kwamen dichter en dichter bij de uitgang van het park, en hoe we ook keken, geen buffels. Qua dieren, is vandaag een echte nachtmerrie geworden. Morgen misschien meer geluk.