Iemand die de film The Sound of Music niet kent, heeft waarschijnlijk lange tijd ergens in een grot gezeten. Hoe vaak deze film op TV is geweest is waarschijnlijk niet meer te tellen, en de meesten kunnen wellicht de vlucht van de Familie Von Trapp voor de Duitsers wel dromen. Vandaag gaan wij hetzelfde doen. We hebben een rondrit gevonden op de grens van Duitsland en Oostenrijk. Hier is de bekende vluchtscene uit de film opgenomen. Ook wij willen vluchten. Vluchten voor de Duitsers die we gisteren hebben gezien. We willen gewoon lekker rondwandelen en genieten van het natuurschoon.
Op het oorspronkelijk plan van vandaag staat een boottocht over de Königsee naar Saletalm op het programma. Van daaruit zouden we gaan wandelen naar het zuidelijkste puntje van de Obersee om vervolgens richting Sint Bartolomä te wandelen en van daaruit met de boot weer terug naar het beginpunt. Een pittige wandeling waar we beiden naar uitkeken, maar de enorme drukte van gisteren heeft ons doen besluiten om dit allemaal uit te stellen tot ooit. Al snel hadden we het bovenstaande alternatief gevonden. We gaan een rondrit maken over de Roßfeld Panorama Alpenstraße. Onderweg kunnen we zo vaak stoppen als we willen en een stukje gaan lopen. Dat doen we dan ook. We maken geen wandeling van tien kilometer hier, maar telkens korte wandelingen. We parkeren de auto en we gaan wandelen. Als we nog maar een paar minuten onderweg zijn, horen we enkel het rustgevende geluid van bellen om de nekken van koeien die rustig in het weiland liggen te grazen. Wat een verschil met gisteren. We genieten enorm van de wandelingen en de schitterende vergezichten die we hier zien. Als we aan het wandelen zijn komen we nagenoeg niemand tegen, en als dat wel het geval is, gaat iedereen gewoon aan de kant lopen. Zoals het vandaag de dag hoort.
We hadden wel verwacht dat we hier geen hele dag zouden vertoeven, dus hebben we een wandeling uitgezocht van een kilometer of zes voor het geval dat idee zou kloppen. We vinden een wandeling rondom een meer en dat lijkt ons wel iets. Al snel blijkt dat ons idee klopt, en rijden we naar de coördinaten van de parkeerplaats. We wandelen heerlijk rondom het meer. Al is daar weinig van te zien, want het meer is niet toegankelijk. Het pad rondom het meer wordt aan beide zijdes begrensd door een dicht bos. Heel soms is er een glimp van het meer te zien. Maar het is niet meer dan dat. Ach, we hebben lekker gewandeld, en dat is ook belangrijk. Aan het einde van de dag hebben we zo toch weer ruim 13 kilometer gelopen.
