Een paar jaar geleden heb ik op tv een documentaire gezien over de Amish. De opnames waren gemaakt in Lancaster. Na de grote capitool erop na geslagen te hebben, kwam ik tot de ontdekking dat er een paragraaf opgenomen was over deze plaats. Ooit bedacht ik me toen, zou ik wel eens met eigen ogen willen aanschouwen hoe de Amish vandaag de dag nog leven.
We hebben weliswaar in 2006 bij de Niagara watervallen een gezin in authentieke klederdracht gezien, maar dat zegt nog niets over het dagelijks leven. De documentaire schetste een beeld dat de mensen nog altijd met paard en wagen over de wegen rijden en geen verlichting voeren, omdat ze geen gebruik wensen te maken van elektriciteit etc. Vandaag was het dan zover om eens zelf te gaan zien wat er allemaal van waar is.
Maar voordat we de Amish gingen ‘zoeken’, hebben we een bezoek gebracht aan het openluchtmuseum dat een blik zou geven over het leven in de Landis Valley. Zoals gebruikelijk stonden we weer net na openingstijd voor de deur te trappelen. Dit bleek ook vandaag geen overbodige luxe omdat er maar liefst 8 groepen een rondleiding gingen krijgen. We mochten gerust aansluiten bij de groepen om er zo zeker van te zijn dat we niets zouden missen. Er werden volop demonstraties gegeven van oude ambachten, op zich bijzonder op een doordeweekse dag na het seizoen, maar we waren er erg blij mee. Het brengt toch meer leven in de brouwerij. Natuurlijk hebben we een groot aantal ambachten in de diverse andere openluchtmusea al eens gezien, maar nog nooit werd ons uitgelegd hoe een geweer gemaakt werd, want een gun-shop is in Europa een niet zo alledaagse winkel.
De knipkunst daarentegen is in Nederland wel bekend, maar deze vrouw maakte ook ware kunstwerken met schaar en papier. De vele patronen welke ze had, zo vertelde ze, had ze gekocht in Nederland bij Joke Varkevisser. Haar vriendin, waarmee ze al jaren de knipkunst beoefende kwam van origine uit Nederland, en je raadt het al: uit Eindhoven. We hebben een aantal uren rondgelopen en ons uitstekend vermaakt, maar een beeld van hoe de Amish vandaag de dag leven hebben we nog niet gekregen.
Hiervoor dachten we naar downtown Lancaster te moeten afreizen, maar een blik op de site van Ontdek Amerika leerde ons dat dit niet het geval was. Meer kans om een paard en wagen te zien met daarin mensen in klederdracht zouden we hebben op de landweggetjes rondom Lancaster. En inderdaad, we hadden geluk. Een stuk of 20 paard en wagens zijn we onderweg tegengekomen. Maar ook een nog groter aantal auto’s. De Amish leven namelijk tussen de ‘gewone’ mensen in. Dus zo kan het zijn dat er op de oprit van het ene huis een bolide staat en bij het andere huis een kar. Maar het moet gezegd, ze hebben zich wel degelijk van de moderne gemakken voorzien, zoals een heuse tractor. Daar zitten ze dan wel op in klederdracht. Dit geldt ook voor het beoefenen van sport. Het geeft toch wel een bijzonder gezicht om kinderen in klederdracht te zien honkballen.
Toen we genoeg hadden van de blik terug in de tijd, stond er nog een laatste attractie op het programma. Bij het zoeken op internet kwam ik de Pretzel-bakkerij, Julius Sturgis tegen, welke opengesteld was voor het publiek en alwaar een rondleiding door de fabriek gemaakt kon worden. Dit leek ons wel een leuke afsluiting van de dag. en niets bleek minder waar.
Er werd werk gemaakt van de 30 minuten durende rondleiding waarin we zelf de kans hebben gekregen om een Pretzel te maken. En ja, we hebben beiden ons diploma behaald, en zijn nu officieel professioneel pretzelmaker.
