Almost heaven, West Virginia
Blue Ridge Mountains, Shenando….
Wacht, wacht, daar gaat John Denver al de fout in. De Blue Ridge Mountains liggen namelijk helemaal niet in West Virginia. Dat vraagt natuurlijk om verder onderzoek. Zo komen we al snel te weten dat John Denver de tekst van dit nummer niet heeft geschreven, maar enkel de muziek. Eigenlijk zou het nummer over Massachusetts moeten gaan, maar dat bekte niet lekker. Zo werd het Virginia. En daar liggen de Blue Ridge Mountains wel. Maar ze kwamen nog een lettergreep tekort en dus werd het West Virginia. Ach, wat maakt het ook uit. Zo ongeveer iedereen kan het nummer meezingen.
Gisteren zijn we gearriveerd in West Virginia. Ons hotel is een paar 100 meter over de grens met Ohio. Vandaag gaan we als eerste naar de hoofdstad van West Virginia, Charleston. De eerste stop die we daar maken is bij het State Capitol. Het eerste wat opvalt als we de auto geparkeerd hebben is het schitterende oorlogsmonument dat hier staat. We gaan het State Capitol binnen en vinden het eerlijk gezegd maar een beetje donker binnen. Een uur later staan we weer buiten en gaan we naar de stad om daar een korte wandeling te maken. Heel bijzonder is deze stad niet en als we een paar kilometer hebben gewandeld gaan we verder naar het volgende punt.
Een virtual brengt ons naar een schommel. De schommel draagt de titel ‘almost heaven’. Het uitzicht op het State Capitol aan de overkant van de rivier is inderdaad fraai. We schommelen een beetje en genieten van het uitzicht voordat we verder gaan naar een cache op een kerkhof. Deze stond niet opgenomen in de planning, maar we zijn aan de vroege kant, dus waarom niet? We moeten even zoeken voordat we de toegangsweg naar het kerkhof hebben gevonden. De cache is een zogenaamde challenge waarvoor je 100 virtuals (of meer) dient te hebben gevonden. Dit jaar hebben we er al 150 gevonden, dus we denken dat we wel voldoen aan de challenge.
We gaan verder naar het oosten. Op weg naar het derde National Park van deze reis. New River Gorge. We parkeren de auto, maken een sanitaire stop. Gaan naar het bezoekerscentrumpje en lopen naar het uitzichtpunt. Wow. Dit is toch wel indrukwekkend denken we. We maken een wandeling van 5 kilometer naar een ander uitzichtpunt. Nadeel van zulke wandelingen is dat alle uitzichtpunten (en dus foto’s) op elkaar lijken. Wel mooi, maar….
De meesten zullen me wel begrijpen. Op de terugweg zien we dat we nog steeds aan de vroege kant zijn. We besluiten om nog een korte maar moeilijke wandeling te doen. Castle Rock genaamd. Dit is een schitterende wandeling langs de rand van het ravijn. We genieten volop, maar om deze wandeling nu te klasseren als moeilijk? Dat is in onze ogen een klein beetje overdreven.
Na de wandeling rijden we naar het hotel om in te checken. Hierna even een hapje eten en wat boodschappen doen, en er is alweer een dag voorbij.