De eerste stop van vandaag is, zoals wel vaker het geval, de bekers laten vullen door een medewerker van Starbucks. Daarna is het nog een klein uurtje rijden naar de eerste virtuele cache. Dus tijd genoeg om de koffie op te drinken. We hadden deze wel verdiend vandaag, want het ontbijt was erg magertjes. Het brood was helemaal op. Toen we ernaar vroegen was het antwoord: ‘misschien dat we morgen weer brood hebben’. ‘Bij klachten moet je bij de manager zijn die is over ongeveer drie uur hier. Nou ja, op cornflakes kunnen we ook leven.
De tweede stop dus, bracht ons op een campus van een school. Een paar vragen beantwoordden bij een beeld en we hebben weer een puntje binnen. Vervolgens is het tijd om de Blue Ridge Parkway op te rijden. Een van de mooiste scenic byways van de USA. Gisteren hebben we al aan het begin gestaan, vandaag gaan we er een stukje overheen rijden. De herfstkleuren zijn in ieder geval prachtig. Maar het uitzicht, stelt net als gisteren teleur. Hoe hoger we komen hoe mistiger het wordt. Jammer. Slechts op een enkel uitzichtpunt kunnen we een glimp ontdekken van het moois dat we hadden moeten zien. Zelfs op de Big Spy overlook is niets te zien. De grote spion bespioneerd ons waarschijnlijk, maar wij hem vandaag niet.
Door naar Natural Bridge Statepark. Waar de voorgaande State Parks in West Virginia allemaal gratis toegankelijk waren, moeten we voor dit State Park in Virginia toch best wel diep in de buidel tasten. En de entreeprijs gaat niet, zoals gebruikelijk per voertuig, maar per persoon. We zijn 18 dollar armer als we aan het begin van de trail staan. De brug is wel indrukwekkend te noemen. Het is niet in te schatten hoe hoog dit natuurwonder is. Er staat een man voor, maar het valt niet te tellen hoe vaak hij in de hoogte in de brug past. We wandelen verder naar een waterval. Ook deze is de moeite. En of het komt doordat we de laatste dagen wat regen hebben gehad, weet ik niet. Maar de laatste watervallen die we gezien hebben, daar valt tenminste water naar beneden. Het viel ons op dat we zeker niet de enige waren die 9 dollar per persoon neergeteld hebben om naar de brug te mogen kijken. We telden meer dan 50 personen in het uurtje dat we rondgewandeld hebben. Niet slecht gezien het feit dat het een doordeweekse dag is met niet al te goed weer.
Het is nog vroeg op de dag en het regent al even niet meer. We besluiten om een extra stopje in te lassen in Roanoke. Niet heel bijzonder. Maar leuk om even rond te wandelen. We lopen via de Dr. Martin Luther King Jr. brug weer terug naar de auto, op naar de volgende stop. Het D-Day memorial. Hier hebben we lang aan getwijfeld of we dit wel in het programma op moesten nemen. Een entreeprijs van 15 dollar per persoon voor slechts één monument vonden wij zuinige Nederlanders best veel. Maar de foto’s die we ervan gezien hadden, haalden ons over om toch maar een bezoek te brengen. En heel veel alternatieven waren er ook niet voor handen. Onderweg passeren we al diverse borden die ons naar het monument leiden. In de verte zien we het al op doemen. Bij de kassa aangekomen betalen we het volle bedrag. We behoren namelijk niet tot de groep veteranen. Zij mogen met korting naar binnen. Veteranen die in de Tweede Wereldoorlog gediend hebben, mogen gratis naar binnen. Nu zullen die er niet meer heel veel zijn. We krijgen een plattegrond om ons keurig de weg te wijzen door het monument. Het is erg groot, maar niet onoverzichtelijk. Het middelpunt van het monument is een nabootsing van Operatie Overlord, de aankomst op het strand van Normandië. Het is fantastisch groots van opzet met mooie grote beelden, een brug en een waterval. En om het helemaal af te maken zijn er kogelinslagen in het water te horen en te zien. We hebben hier onze ogen uitgekeken. We maken de ronde af langs beelden en vlaggen. Ruim een uur en de nodige foto’s verder verlaten we het terrein weer.
Voor het eten nog even kort door Bedford gewandeld, een hapje eten en inchecken in het hotel. En zo zit er weer een leuke reisdag vol met bruggen op. We zijn geen brug te ver gegaan. We hielden het vandaag maar op drie.
