Vandaag stond de tweede dag Washington DC op het programma. De weg erheen was dezelfde als gisteren, want de werkzaamheden aan het spoor waren ook deze zondag nog van toepassing. Dus met de metro, de shuttle bus en het laatste stukje weer met de metro. De bus reed wat harder door dan gisteren dus we waren er iets eerder.
De dag startte bij het gedeelte waar we gisteren toch echt te moe voor waren, na ruim 22 kilometer gewandeld te hebben, namelijk de tuinen van het Smithsonian. De tuinen waren nog uitgestorven dus we konden heerlijk genieten van de prachtige bloemen en het gefluit van de vogels op de vroege ochtend. We zagen onder andere een Indiaanse plant met naast groene bladeren ook aan het eind van iedere stengel een wit blad. We leren dat de Indiaanse naam van de plant verwijst naar de net gewassen was die aan de waslijn hangt, vanwege het witte blad. Heel bijzonder. We zien verder onder andere nog een lavendelplant, die nog niet misschien op onze lavendel lijkt maar wel hetzelfde ruikt. Na lekker gewandeld te hebben en nog wat labcaches te hebben gedaan, is het tijd voor het eerste museum van vandaag, het museum van African American History.
Toen we het museum gisteren passeerden, was het gesloten. Door een stroomstoring vertelde een bewaker. Tevens vertelde hij dat de gereserveerde kaarten voor zaterdag ook op zondag geldig zijn. Kaartjes??? Oeps… Dat hebben we gemist in de beperkte voorbereiding. We gaan op een bankje zitten en kijken online. De toegang is gratis, maar er dienen inderdaad kaartjes voor een tijdslot besteld te worden. We zien dat de kaarten voor vandaag tot 13:00 uur al zijn uitverkocht. We worden creatief met de regels en zien dat er voor de zaterdag laat in de middag nog wel kaarten beschikbaar zijn. Voor de zekerheid vragen we nog aan een bewaker of onze kaarten van zaterdagmiddag ook op de zondagochtend rond 10:00 uur gebruikt kunnen worden. Na een positief antwoord bestellen we snel de kaartjes voor zaterdagmiddag. Iets voor de klok van 10 uur arriveren we bij het museum. Er staat al een kleine wachtrij. Onze kaartjes van zaterdag worden gescand en we kunnen zonder problemen naar binnen.
We nemen de roltrap naar de bovenste verdieping. Verdieping drie en vier spreekt ons ook het meeste aan. Namelijk muziek, film en sport. We verbazen ons, net als gisteren, ook nu weer hoe prachtig en groots de opzet van het museum is. Een geluidsfragment hier, een muziekinstrument daar en een attribuut uit een film bijvoorbeeld. We zien onder andere het pak van Prince, de saxofoon van Louis Armstrong, de jas van Eddy Murphy gedragen in Beverly Hills Cop en de jurk van Operah Winfrey. En nog veel en veel meer.
Op de sportafdeling valt het ons op dat de beelden van de sporters niet echt gelijkend zijn. Dat is wel jammer. Maar dat maakt de olympische fakkel van Los Angeles, de polo van Tiger Woods en de Nike Airs van Michael Jordan meer dan goed.
We lopen nog door het donkere verleden van de slavernij, waarbij ik me bedenk dat de arbeidsuitbuiting welke ik regelmatig tegenkom eigenlijk een ‘moderne’ vorm van slavernij is. Ook in dit museum lopen we drie uur rond en is het al tijd om te gaan lunchen als we buiten komen.
Na het eten is het tijd om even langs het Capitool te gaan. Want ook al hebben we dit gebouw al eens van binnen gezien, we kunnen toch niet in Washington DC zijn geweest zonder hier even te stoppen. Het valt ons op dat het slecht zichtbaar is. Er staat een dubbel hek voor. Hoe anders was het de laatste keer dat we hier waren. Met onze gereserveerde kaartjes mochten we het gebouw van binnen bekijken en er zelfs van het toilet gebruik maken. Nu mochten we zelfs het grasveld niet eens betreden. Het is hoog tijd voor een sanitaire stop. Maar zelfs het bezoekerscentrum is vandaag gesloten. De dichtstbijzijnde wc is die in de Botanische tuin en als die niet open is, wordt het 2,5 kilometer doorlopen naar het Washington Monument. Ik hoop maar dat de tuinen open zijn, want voordat ik bij het monument aanbeland ben heb ik al een natte broek, denk ik. Gelukkig waren de tuinen open. En ach, ze stonden niet op de planning, maar nu we er toch zijn lopen we even rond. Ook hier zien we de meest prachtige bloemen. Met name de orchideeën zijn schitterend.
We lopen verder voor een kopje koffie. De temperatuur is al weer wat opgelopen, dus een drankje gaat er wel in. Na de koffie besluiten we om een bliksembezoek te brengen aan de museum van Indian American History. Dit spreekt ons eerlijk gezegd wat minder aan, dus het is niet zo erg om een kort bezoek te brengen. Na een drie kwartier staan we weer buiten. Maar ook hier staan de meest mooie planten in de bloembakken langs het museum af. We zien zelfs katoenplanten.
Moe maar voldaan gaan we weer richting metro om terug te keren naar het hotel. We stoppen nog even bij het stadion van de Washington Commanders. Altijd leuk, een stadion stop. Washington DC bevalt ons wel. We denken dat het voor de toekomst een mooi begin- of eindpunt van één van de volgende reizen kan zijn.
