Laat ontbijt

Wederom geen wekker die ons deze ochtend wekt. Want het is immers vakantie. Alweer is het iets na zevenen als ik wakker word. Geheel uit mezelf. Na ons opgefrist te hebben, zetten we koffie. Daarna een ontbijt. Een verrassend ontbijt mag ik wel zeggen, want Tracy heeft ervoor gezorgd dat er hagelslag is. Dat is toch alweer bijna een maand geleden dat we daarvan hebben kunnen genieten. Na het ontbijt gaan we met zijn tweeën een stukje wandelen door de Wetlands die bij Rob & Tracy om de hoek liggen. Om daar te kunnen wandelen, heb je een pas nodig om de toegangspoort te kunnen ontgrendelen. Als je er over nadenkt, dan is dat toch wel iets of wat aan de vreemde kant. Een afgesloten terrein op een afgesloten terrein. Maar ja, het blijkt nodig te zijn. We zien veel verschillende vogelsoorten. De meeste vogels zijn te snel voor ons om op de geheugenkaart vast te leggen. Of wij te langzaam. Wie zal het zeggen?

Als we terug zijn van de wandeling gaan we met zijn vieren naar Redding om daar wat te gaan wandelen in het Caldwell Park. Maar eerst maken we een stop bij Old West. Een heuse Pawn Shop zoals we van TV kennen. Nog nooit hebben we die één bezocht tijdens onze reizen door de Verenigde Staten, dus we weten niet echt wat we moeten verwachten. Als we binnenwandelen zie we hoofdzakelijk tweedehandsspullen. Van een elektrische step tot een boormachine. Van een twee dollarbiljet tot een viool. Niet echt iets bijzonders dus. Maar als we verder naar achter lopen zie we iets waar we toch nooit aan zullen wennen. Waar we ook kijken. Geweren en pistolen. Afgewisseld met messen en bogen, met tussendoor wat handboeien. Al snel zijn we erachter dat een Glock goedkoper is dan een tweedehandsviool. Eigenlijk bizar, want wat is er gebeurd met degene die geen viool kon spelen en die hier heeft verkocht? We weten het niet en zullen het ook nooit weten. En wat is gebeurd met de persoon die hier twee zilveren dwarsfluiten heeft verkocht. Zou die het pand hebben verlaten met een rose geweer dat niet zou misstaan in de handen van Barbie? We willen het geeneens weten.

Korte tijd later lopen we door het park. Het is nog niet al te warm, en er staat wat wind. Hierdoor is het een uiterst aangename wandeling door een alleraardigst park.

Als we weer bij de auto zijn, gaan we door naar het centrum van Redding. Eerst gaan we wat lunchen. We denken een kleine lunch te doen, maar dat valt tegen. Het is een enorme hoeveelheid die we voorgeschoteld krijgen. Aangezien we helemaal vol zitten van de lunch is het noodzakelijk om een korte wandeling door het centrum van Redding te maken.

Na deze korte wandeling gaan we terug naar Lake California. Het is tijd voor een bordspelletje. Alhoewel spelletje. Op de doos staat met grote letters expertspel. We bekijken een film met uitleg over het spel en gaan daarna spelen. Het expertgedeelte is in onze ogen een klein beetje overdreven. Oké, het is geen spel voor beginners of te spelen en het tegelijkertijd over koetjes en kalfjes te hebben. Dat laatste is waarschijnlijk ook de reden dat enige dieren die in dit spel voorkomen schapen zijn. Eigenlijk, speelt het spel heel vlot weg, en we genieten ervan. Als het spel ten einde is, wordt het toch alweer tijd om onze koffers te pakken.

Het kan immers niet altijd vakantie zijn en we moeten verder. Eerst gaan we met zijn vieren nog dineren buiten de deur. Al vragen we ons af of dat wel zo’n goed idee is omdat we alle vier nog meer dan genoeg gevuld zijn van de lunch van deze middag. Omdat we nog twee-en-een-half uur moeten rijden, lijkt het me niet onverstandig om ten minste iets te eten. Gelukkig kunnen we in het restaurant in Lake California de hele dag ontbijt bestellen. Zo gezegd zo gedaan, en na het ontbijt nemen we weer afscheid van Rob & Tracy. Vakantie voorbij. Verder met de reis. We kunnen niet wachten om ze weer te zien. Waar en wanneer? De tijd zal het leren….