Zoals wel vaker het geval is, hebben we een redelijk druk programma vandaag. Er staan namelijk twee nationale parken op het programma. Arches & Canyonlands. Het is iets meer dan een uur rijden naar de ingang van Arches NP. Als we daar aankomen, worden we toch wel een beetje teleurgesteld. Balanced Rock is niet te bereiken. Delicate Arch is niet te bereiken en Devils Garden is afgesloten. Laat dit nu net precies hetgeen zijn, dat voor ons vandaag op het programma stond. Deze drie bezienswaardigheden zijn dé hoogtepunten van Arches NP. Ik baal hier enorm van, maar helaas kan ik er verder ook niets aan doen. Voordeel is wel dat het park gratis toegankelijk is. Niet dat dat iets uitmaakt, aangezien we een Nationale Parkpas hebben waarmee we alle parken naar binnen kunnen. We kijken naar een alternatief programma, en vinden dat al snel.
Een vrij eenvoudige wandeling naar Sand Arch en dan door naar Broken Arch. Bij Broken Arch keren Jack & Elly om, aangezien daar het eenvoudige pad ophoudt te bestaan en overgaat in een wandeling die net iets pittiger is.
Deze trail moet ons leiden naar Tapestry Arch. Het zandpad houdt al snel op te bestaan, en regelmatig wandelen we over rotsen die 45 graden naar beneden gaan. Regelmatig zeg ik tegen Marieke: “Vertrouw je schoenen”. Als je die niet vertrouwt, gaat het vanzelf mis.
We bereiken Tapestry Arch en we genieten hier van de rust. We zijn bijna helemaal alleen hier, en als we hier vijf minuten hebben genoten, zijn we zelfs helemaal alleen. We keren terug naar de auto en gaan door naar de volgende stop.
De Double Arch. Hier kun je echt merken dat het grootste gedeelte van het park is afgesloten, aangezien het enorm druk is. We maken een korte wandeling en de nodige foto’s om vervolgens te gaan picknicken. Na de lunch verlaten we Arches NP en gaan we op weg naar Canyonlands NP. Dit park ligt aan de overkant van de weg, maar toch is het ruim een uur rijden om er te komen. Ligt waarschijnlijk aan het feit dat er een Canyon tussen ligt.
In 2006 waren we in Canyonlands en destijds heeft het park een enorme indruk op mij gemaakt. Hier ziet men heel goed hoe een rivier zich een weg baant in de aarde en zo een canyon vormt. We stoppen bij enkele uitzichtpunten en ik geniet nu, 11 jaar later, weer volop van dit fascinerende uitzicht. Wat we elf jaar geleden niet hebben gedaan is een wandeling naar Mesa Arch. Waarschijnlijk hadden we daar toen geen tijd voor.
Vandaag wel en zo gaan we gedrieën op weg naar deze Arch. Jack blijft bij de auto achter als we vertrekken voor deze korte wandeling. We bewonderen de fraaie Arch en wandelen op ons gemakje weer terug. Op de terugweg, blijk dat sommige stappen voor Elly haar korte beentjes te hoog zijn. We wandelen rustig verder als ik haar vertel: “Vertrouw je schoenen”.
